มุตตะ ๒ หมายถึง [มุด-] ว. ซึ่งพ้นแล้ว. (ป.; ส. มุกฺต).
[มุด-] น. ไข่มุก, โบราณหมายถึงแก้วชนิดหนึ่ง สีหมอกอ่อน ๆคล้ายสีไข่มุก. (ป.; ส. มุกฺตา).
[มุด-] น. ความพ้น. (ป.; ส. มุกฺติ).
[มุ-ตะ] ก. รู้แล้ว. (ป.).
[มุ-ติ] น. ความรู้สึก, ความเห็น, ความเข้าใจ. (ป.).
น. กลองสองหน้า, ตะโพน. (ป. มุติงฺค; ส. มฺฤทงฺค).
[มุดคะ] น. ถั่วเขียว. (ส. มุทฺค; ป. มุคฺค).
[มุดคะระ] น. ไม้ค้อน. (ส. มุทฺคร; ป. มุคฺคร).